Metoda jest systemową terapią funkcji poznawczych dzieci z różnymi zaburzeniami rozwojowymi i genetycznymi. Jej głównym założeniem jest stymulacja biologicznych podstaw rozwoju poznawczego oraz stymulacja intelektualnych możliwości dziecka przez budowanie systemu językowego, co umożliwia nie tylko komunikację, opisywanie i wyjaśnianie świata, ale także budowanie własnej tożsamości. Metoda Krakowska jest metodą rozwojową, gdyż w procesie terapeutycznym dąży do osiągnięcia kolejnych etapów wszystkich funkcji poznawczych, tak jak ma to miejsce w przebiegu dojrzewania zdrowego dziecka. Dlatego punktem wyjścia w terapii nigdy nie jest wiek kalendarzowy dziecka, ale poziom jego poszczególnych umiejętności. Prowadzona terapia jest terapią neurobiologiczną, wykorzystującą wiedzę na temat wczesnodziecięcej neuroplastyczności mózgu i dużej możliwości wpływania na kształtujące się połączenia neuronalne poprzez doświadczenia środowiskowe i pracę terapeutyczną. W myśl zasady, iż większość zmian, zachodzących w mózgu dziecka aż do wieku dojrzewania, determinowana jest przez jego osobiste doświadczenia, a nie przez jego geny.

prof. dr hab. Jagoda Cieszyńska-Rożek